to برای مقاصد زیر به کار میرود:
1. نشان دادن مقصد
“We’re going to Paris.”
2. ساعت چنده؟
“It’s a quarter to 6.”
3. فاصله
“It’s about ten miles from my house to the university.”
4. مقایسه
“I prefer sleeping to working.”
5. رساندن /بخشیدن / دادن
“I gave the book to my sister.”
6. حرکت/علت – با افعال
“I came here to see you.”
for برای مقاصد زیر به کار میرود:
1. منفعت
“Yogurt is good for your digestion.”
2. طول زمان
“We’ve lived here for 2 years.”
3. زمانبندی
“I made an appointment for May 3.”
4. موافق بودن
“Are you for or against the development of nuclear weapons?”
با گسترش صلاحهای هسته ای موافقی یا مخالف؟
5. انجام کاری برای کمک به دیگران
“Could you carry these books for me?”
6. حرکت/علت – با اسمی
“Let’s go out for a drink.”
7. دارing عملکرد– با فعل
“A ladle is a big spoon used for serving soup.”
به شماره 6 در هر دو توجه کنید جفتشون هم برای حرکت و علت به کار رفتن ولی for همیشه با اسم هست و to همیشه با فعلا همراه ست. مثال :
▶️ I’m here to see you.
I’m here for see you.
▶️ I’m here for our appointment.